(LA TRADUCTION FRANçaise suit, dans la deuxième partie de cette page)
*CHAMFORT is vertaald in nederlands, De Arbeiderspers, in HET JAAR 1999, vertaalde door Edu Borger, onder der titel : Chamfort. Biografie, gevolgd door zeventig niet eerder gepubliceerde of nooit herdrukte maximes, anekdotes, uitspraken en dialogen (Serie: Open Domein, deel 33; vertaling Edu Borger), Amsterdam: Arbeiderspers 1999 (ISBN: 90-295-0008-5/NGU 321).
* »Maar het wonderlijke is dat Arnauds Chamfort-biografie ondanks die twee handicaps een monument van scherpzinnigheid en beoordelingsvermogen is. Dat komt doordat Arnaud iets doet dat wij, in de prille Nederlandse biografische traditie van het bijna voltooide decennium, hoegenaamd niet kennen: hij schrijft als een dichter en denker, hij schrijft als was hij een gesprekspartner van zijn onderwerp. Chamfort is voor Arnaud geen vreemde snuiter met een eigenaardig levensverhaal, die om redenen van excentriciteit of postume roem een biografie verdient, maar een vermoedelijke geestverwant, een mogelijke vriend en in ieder geval een gedoodverfde gesprekspartner. Arnaud heeft over de kloof van twee eeuwen heen een man herkend en hij heeft kennelijk besloten het voor hem op te nemen. »Michaël Zeeman, de Volksrant, 30 april 1999. LEeS HEt Hele artikel…
* » Arnaud is er duidelijk niet op uit om Chamfort te verketteren, evenmin heeft hij een `simpele morele rehabilitatie’ willen schrijven. Eerder laat hij de complexiteitvan dit leven, met zijn vele tegenstrijdighe den, zo volle dig mogelijk tot uiting komen. Dat maakt de lectuur van zijn boek, dat biografie en essay inéén is, opwindend, zij ‘t niet altijd even eenvoudig, aangezien Arnaud met zijn bevlogen verteltrant zelden de moeite neemt alle histori scheins and outs voor de lezer uit te spellen. Je moet er het hoofd goed bijhouden, maar dan lees je ook een biografie die vanwege haarempathische betrokkenheid en haar psychologische, historische en literaire diepgang voor beeldig mag heten » Arnold Heumakers, NRC Handelsblat, 28/05/1999… OFWEL…
*« Claude Arnauds drievoudig bekroonde levensbeschrijving van Chamfort: Daarin hoopt de Franse romancier en criticus Claude Arnaud verandering te brengen metChamfort, de biografie van een misantropisch moralist, die nu ook in… » lees het hele artikel…
* »De zoveelste paradox is dan dat de man die geen literator wilde zijn maar een revolutionair, zijns ondanks toch als kunstenaar, als briljant duider van de menselijke zielenroerselen de geschiedenis is ingegaan. Claude Arnaud geeft in zijn biografie een zeer uitgebreide, voor een leek overigens bijzonder lastig te volgen analyse van Chamforts politieke activiteiten. Die namen op een gegeven moment indrukwekkende vormen aan, maar konden blijkbaar toch niet verhinderen dat Chamfort in geen enkel boek over de Franse Revolutie een serieuze plaats krijgt toegewezen. Waarom? Was de ex-aristocraat te kameleontisch? Te individualistisch? Twijfelde hij te veel? Had hij meer moeten schrijven? Minder? Was hij te veel, te weinig misantroop? » JORIS VERMEULEN,trouw,
* »Eigenlijk was alles dubbelzinnig aan Chamfort, de ‘beroemde onbekende’ achttiende-eeuwse Franse moralist die met zijn postuum verschenen Maximes et pensées, caractères et anecdotes zoveel indruk zou maken op Schopenhauer en Nietzsche. En dubbelzinnige figuren intrigeren ons wel. Rechtlijnige consequentie verspreidt de geur van saaiheid. Geen wonder dat Claude Arnaud met zijn biografie van Chamfort maar liefst drie prijzen in de wacht sleepte, waaronder de prestigieuze Prix de l’Essai de l’Académie Française,ook al heeft hij dan tien jaar moeten wachten op een Nederlandse vertaling. Die is pas in 1998 uitgekomen, als nummer 33 in de bekende reeks Open Domein ». Guido Vanheeswijck, streven« De souffleur van de Franse Revolutie ». LEES HET HELE ARTIKEl…
*Le CHAMFORT de CLAUDE ARNAUD a été traduit en Hollande, chez Arbeiderspers, en 1999, dans une traduction de Edu Borger, sous le titre: Chamfort. Biografie, gevolgd door zeventig niet eerder gepubliceerde of nooit herdrukte maximes, anekdotes, uitspraken en dialogen (Serie: Open Domein, deel 33; vertaling Edu Borger), Amsterdam: Arbeiderspers 1999 (ISBN: 90-295-0008-5/NGU 321).
*« le merveilleux est que la biographie de Chamfort par Claude Arnaud, malgré ces deux handicaps, est un monument d’acuité et de perspicacité. Arnaud fait quelque chose que nous ne savons pas faire, dans la première tradition biographique hollandaise de la décennie presque achevée: il écrit comme un poète et un penseur, comme s’il était en discussion avec son sujet. Pour Arnaud, Chamfort n’est pas étranger avec une vie singulière, méritant une biographie pour des raisons d’excentricité ou de célébrité posthume: il est l’ombre d’une âme sœur, un ami possible, en tout cas un audacieux partenaire de conversation. Arnaud a reconnu un homme à travers le fossé de deux siècles, et il a décidé de le faire sien. »Michaël Zeeman, de Volksrant, 30 avril 1999. lire cet article (en neerlandais)…
*« Arnaud n’a aucune hâte de sanctionner Chamfort, ni même d’écrire une «simple réhabilitation morale». Au contraire, il montre la complexité de cette vie, avec ses innombrables contradictions, aussi complètement que possible. Cela rend passionnante la lecture de son livre, une biographie et un essai à la fois, mais pas toujours facile, Arnaud, tout à son style de conteur enthousiaste, prenant rarement la peine de préciser tous les tenants et aboutissants historiques de cette histoire. Vous devez le suivre attentivement, tout au long d’une biographie que l’on peut qualifier d’exemplaire en raison de son implication empathique et de sa profondeur psychologique, historique et littéraire. »Arnold Heumakers, NRC Handelsblat, 28/05/1999…
*« L’énième paradoxe est que cet homme qui ne voulait pas être un écrivain mais un révolutionnaire, en dépit de s’imposer comme un artiste éclairant BRILLAmment les tréfonds de l’âme humaine, est entré dans l’histoire. Dans sa biographie, Claude Arnaud donne une analyse très approfondie de ses activités politiques, pas toujours faciles à suivre pour un profane. ELLEs ont pu prendre des formes impressionnantes, mais ont empêché Chamfort d’occuper une place sérieuse dans aucun livre sur la Révolution française. L’ex-aristocrate était-il trop caméléon? Trop individualiste? Avait-il trop douté? Aurait-il dû écrire plus? Moins? Était-il trop, trop peu, misanthrope? » JORIS VERMEULEN, trouw,
* »En fait, tout était ambigu chez Chamfort, le moraliste français du dix-huitième siècle, «ce célèbre inconnu» qui, avec ses maximes et pensées, caractères et anecdotes POSTHUMES, fera une telle impression sur Schopenhauer et Nietzsche. Et les figures ambiguës nous intriguent… Rien d’étonnant à ce que Claude Arnaud, avec sa biographie de Chamfort, ait remporté pas moins de trois prix, dont le prestigieux Prix de l’Essai de l’Académie Française, même s’il a dû attendre dix ans pour une traduction en néerlandais, qui n’a été publiée qu’en 1998, sous le numéro 33, dans la célèbre série « Open Domain ». Guido Vanheeswijck, « le souffleur de la révolution française »,streven.
page)
Laisser un commentaire
Vous devez vous connecter pour publier un commentaire.